ماموریتهای فضایی ناسا به دانشمندان اجازه داده تا جزر و مد رقصان ماه را از مدار شاهد باشند.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایسنا، دانشمندان مشاهدات حاصل از دو ماموریت ناسا را با هدف بررسی شکل نامتوازن ماه و چگونگی تغییر آن تحت تأثیر تلوتلوخوردن زمین (واکنشی که پیش‌تر از مدار دیده نشده بود) ترکیب کردند.
تیم علمی در این مطالعه از تحقیقات «مدارگرد اکتشافی ماه» ناسا (که از سال 2009 در حال بررسی این قمر بوده) و همچنین آزمایشگاه GRAIL این آژانس فضایی استفاده کرد. با استفاده از داده‌های این سامانه‌ها دانشمندان توانستند تمامی ماه را و نه صرفا طرفی که از زمین مشاهده می‌شود، بررسی کنند.
«اروان مازاریکو»، دانشمند دانشگاه ام‌آی‌تی و محقق مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا، گفت: تغییرشکل ماه به دلیل گرانش زمین بسیار چالش‌برانگیز است اما اطلاعات بیشتر درباره آن می‌تواند سرنخ‌هایی درباره درون این قمر ارائه دهد.
شکل ماه یکی از نتایج جنگ تن به تن گرانشی آن با زمین است. کشش دو طرفه این دو جسم به اندازه‌ای قدرتمند است که هر دوی آن‌ها را کش می‌آورد؛ به طوری که شکل این دو اندکی مانند دو تخم‌مرغ می‌شود که انتهای آن‌ها به سمت یکدیگر است. روی زمین، این جدال اثر قوی روی اقیانوس‌ها دارد و جذر و مد را موجب می‌شود.
در این بین، شناسایی اثر تحریف کننده زمین روی ماه موسوم به «جزر و مد ماه» دشوارتر است زیرا تمامی این قمر به جز هسته کوچکش جامد است. با این حال، نیروی کشش ماه و زمین به اندازه‌ای قوی است که برآمدگی 51 سانتی‌متری را در سمت نزدیک ماه و همچنین سمت دورتر آن به وجود می‌آورد. مکان این برآمدگی با گذر زمان اندکی تغییر می‌کند.
از نقطه‌نظر ماه، زمین نیز در نتیجه این نبرد حرکت می‌کند و برآمدگی ماه هم مانند یک یار رقاص به حرکات کره خاکی پاسخ می‌دهد و آن‌ها را تعقیب می‌کند.
یافته‌های جدید با کشفیات پیشین همخوانی دارند و اندازه تخمینی جزر و مد ماه در این مطالعه اندازه‌گیری‌های پیشین را تایید کرد. تایید ارزش‌های پیشین، اطلاعات بهتری از جزر و مد این جرم کیهانی در اختیار دانشمندان می‌گذارد.