دانشمندان مركز هوافضاي آلمان، موفق به توليد يك رابط سيستم انساني شدند كه ارتباط مستقيم و موثري را بين اپراتور انساني – كنترلر اپراتور مجازي است – و روباتي كه به عنوان اپراتور مجازي فعاليت مي‌كند، فراهم مي‌آورد.
به گزارش سرويس علمي ايسنا، به گفته دانشمندان، تله‌روبات‌ها (يا روبات‌هاي كنترل از راه دور) را نه تنها در فضاي بيرون از كره زمين مي‌توان به كار گرفت، بلكه مي‌توان روي زمين از آنها در مناطقي كه براي انسان خطرناك است، استفاده كرد – مانند معادن يا محيط‌هايي كه در معرض تابش پرتوهاي راديواكتيو هستند.
اين ابداعات كه از واقعيت مجازي ناشي شده‌اند، در محيط‌هاي درماني و توليدي به خدمت گرفته مي‌شوند.
مركز هوافضاي آلمان (DLR) در حال تحقيق بر روي «حضور از راه دور چندوجهي» است. در انستيتوي روباتيك و مكاترونيك اين مركز، تيم كاملي از محققان منحصرا به اين موضوع مي‌پردازند. در همين راستا، دانشمندان مركز هوافضاي آلمان يك رابط سيستم انساني توليد كرده‌اند كه ارتباط مستقيم و موثري را بين اپراتور انساني – كه كنترلر اپراتور مجازي است – و روباتي كه به عنوان اپراتور مجازي فعاليت مي‌كند، فراهم مي‌آورد.
كنترلر به صورت چند وجهي روي رفتار سيستم نظارت دارد؛ به اين صورت كه مي‌تواند نوع و جهت حركت بازو، انگشتان و سر روبات را به صورت بر خط تغيير دهد. نقطه اوج اين ارتباط، وجود حسگرهايي است كه كنترلر را به ديدن، شنيدن و لمس محيطي كه روبات در آن قرار دارد و فعاليت‌هاي روبات در محيط توانا مي‌سازد. اين فناوري كه تحت عنوان «حضور از راه دور چند وجهي» شناخته مي‌شود، به منظور بهينه كردن تركيب قابليت‌هاي ذهني انسان‌ها در زمين و حضور و فعاليت روبات‌ها در فضا طراحي شده است.
اين اتحاد انسان و ماشين، در سه مرحله صورت مي‌پذيرد: نخست، اپراتور انساني، بازوهاي خود را داخل آستين‌هاي مجهز به حسگرهاي لرزاننده قابل انعطاف مي‌كند. در نگاه اول، اين آستين شبيه يك دستكش چرمي نازك به نظر مي‌رسد. سپس، يك عينك محافظ مانند كلاه دوچرخه‌سواري به چشم مي‌زند.
اين كلاه تصاوير را به صورت سه بعدي نمايش داده و به اين ترتيب او را در يك فضاي مجازي قرار مي‌دهد. بالاخره، اپراتور انساني متصل به يك حسگر لمسي مي‌شود تا حركت بازوهاي روبات را كنترل كند. اين حسگر به صورت يك صفحه كليد لمسي است كه داراي لرزشي شبيه لرزاننده تلفن همراه است.
وجود يك پدال پا روي كف، اين امكان را به اپراتور انساني مي‌دهد كه در صورت لزوم كليد ايست فوق‌العاده را بزند. اين كليد به منظور فعال‌سازي سيستم و خاموش كردن مجدد آن در زمان دلخواه در نظر گرفته شده است. امنيت اين سيستم، بسته به ارتباط بين انسان و ماشين تعريف مي‌شود . براي پيشگيري از خسارت‌هاي فيزيكي هم، يك كليد دستي براي خاموش كردن سيستم تعبيه شده است. به اين ترتيب، اين سيستم براي اپراتورهاي انساني بي‌خطر خواهد بود.
دانشمندان مركز هوافضاي آلمان تاكيد مي‌كنند: فناوري حضور از راه دور اين امكان را براي انسان‌ها فراهم مي‌آورد كه فضاي مجازي يا دور را به طور واقعي آزمايش كرده و آنها را با كمك سيستم‌هاي روباتيك تغيير دهند. اگر چه تنظيم و راه‌اندازي اين اجزاي متفاوت، فرآيند پيچيده‌اي را طلب مي‌كند، اما به كارگيري خود سيستم، ساده و كاملا مناسب است.
در اين فناوري، آزادي حركتي بازوهاي روبات‌ها در حد پيچ و تاب خوردن بازوي انسان است، به نحوي كه كنترلر مي‌تواند حركات دلخواه را به طور مستقيم به آن دستور داده و روبات نيز مستقيما اين حركت را درك و اجرا كند.
به گزارش سرويس علمي ايسنا و به نوشته نشريه هوافضا، «حضور از راه دور چندوجهي» فناوري كليدي جديدي در سفرهاي آينده فضايي است. يكي از كاربردهاي مهم اين فناوري سرويس‌دهي در مدار است، به صورتي كه بتوان عيوب يك ماهواره را بدون نياز به بازگشت آن به زمين، زماني كه در مدار خود قرار دارد برطرف كرد.
بهره‌برداري از نمونه آزمايش اين فناوري در پايان سال 2004 صورت گرفت و امروزه مي‌توان از هر نقطه روي زمين، توسط لپ‌تاپ، رايانه شخصي يا تلفن همراه كنترل از راه دور را انجام داد.
در آينده روبات‌هاي هوشمند، به عنوان «بازوهاي انساني» در فضا به كار گرفته خواهند شد. اين بدان معني است كه ديگر كنترل تله‌روبات‌ها محصور به فضاي روي زمين نخواهد بود. به عبارت ديگر، روبات‌هاي آينده، توانايي انجام كارها و تعميرات پيچيده را داشته و در ماموريت‌هاي فضايي كه براي انسان‌ها مشكل يا خطرناك است، جايگزين آنها خواهند شد. به اين ترتيب، از حجم كارهاي محوله به اپراتور انساني كاسته خواهد شد.