شبيه سازي‌هاي جديد رايانه‌يي نشان مي‌دهد، سياه چاله‌هاي اوليه به رغم اين كه كوچك بوده و رشد بسيار آرامي داشتند تاثيرات قابل توجه و زيادي بر محيط اطرافشان در كائنات داشته‌اند.
اين شبيه سازي‌ها با يك ابررايانه و با تلاش محققان اخترفيزيك در انستيتو كاويل با همكاري موسسات تحقيقاتي دانشگاه استانفورد و آزمايشگاه آژانس فضايي آمريكا (ناسا) انجام شده است.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش هاي فلکي ـ نجومي به نقل از سايت "nasa.gov" ، محققان در بررسي‌هاي جديد به نقش پيچيده‌تر سياه چاله‌هاي ابتدايي در كائنات پي برده اند.
در شبيه سازي‌هاي جديد، ابرهاي گازي حاصل از پديده انفجار بزرگ به آرامي تحت نيروي جاذبه گردهم آمده و درنهايت اولين ستاره‌ها را تشكيل دادند.
اين ستاره‌هاي عظيم و گرم با انتشار انرژي زياد به شكل نور ستاره‌اي ابرهاي گازي را از خود دور كردند؛
اما اين ستاره ها دوام زيادي نداشتند و به زودي مصرف سوخت داخلي خود شدند.
اين پديده باعث مي‌شد كه ستاره‌ها در درون خود فرو بريزند و سياه چاله‌ها را در فضايي از خلا تشكيل دهند.
اين سياه چاله ها سپس براي رشد خود از اطرافشان تغذيه مي‌كردند، به اين ترتيب سياه چاله‌ها بزرگ و بزرگترشدند و بر محيط اطراف خود نيز تاثير بسزايي گذاشتند.
هر چند اين شبيه سازي‌ها هنوز كامل نيست، اما سرنخ مهمي درباره چگونگي رشد سياه چاله‌هاي ابتدايي در اختيار دانشمند‌ان قرار مي‌دهد.