خورشید در اوج فعالیت خود طی هزاره گذشته است

تحلیل‌های تازه نشان می‌دهد که خورشید هم‌اکنون از هر دوره زمانی دیگر طی هزار سال گذشته فعالتر است.
به گزارش سرویس بین‌الملل خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) به نقل از شبکه خبری بی.بی.سی، دانشمندان موسسه نجوم زوریخ با استفاده از هسته‌های یخی در گرینلند، تصویری از فعالیت خورشید در گذشته ایجاد کرده‌اند.
هسته یخی (ice core) ستونی از لایه‌های مختلف برف و یخ است که برای مطالعه الگوهای آب و هوایی در گذشته از یخچال‌ها یا پوسته‌های یخی نمونه برداری شده است.
دانشمندان می‌گویند افزایش تعداد لکه‌های خورشیدی طی یک قرن گذشته با افزایش تدریجی دمای زمین همزمان بوده است. آنها استدلال می‌کنند که بشر با تولید گازهای گلخانه‌ای که ناشی از سوخت‌های فسیلی است، این روند را تشدید کرده است.
بشر نخستین بار در سال 1610، زمان کوتاهی پس از اختراع تلسکوپ، مطالعه لکه‌های خورشیدی را آغاز کرد.
دانشمندان با مطالعه تغییرات لکه‌های خورشیدی به وجود چرخه 11 ساله فعالیت خورشید و سایر تغییرات درازمدت در آن پی برده‌اند.به ویژه مشخص شده است که بین سال‌های 1645 تا 1715 میلادی تعداد لکه‌های خورشیدی بسیار اندک بوده است.
این دوره به احترام منجم انگلیسی که آن را مطالعه کرد «مینیموم ماندر» خوانده می شود.
این فاصله با یک دوره طولانی هوای سرد که اغلب از آن به عنوان «عصر یخ کوچک» نام برده می‌شود همزمان بود.
خورشیدشناسان احتمال زیادی می‌دهند که این دو پدیده با یکدیگر مرتبط باشند، اما هنوز موفق نشده‌اند به مکانیزم دقیق آن پی ببرند.
شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد آب و هوای زمین طی چند هزار سال گذشته دوره‌های مشابه دیگری را که با سرمای طولانی همراه بود پشت سر گذاشته است.
این شواهد با اندازه‌گیری تعداد حلقه‌های سطح مقطع تنه درختان که نشان دهنده کند شدن روند رشد آنها به خاطر سرمای طولانی است، بدست آمده است.
دکتر سمی سولانکی و همکارانش در تلاش برای پی بردن به وضعیت لکه‌های خورشیدی در این دوره‌های همراه با کاهش دما، میزان تراکم یکی از ایزوتوپ های فلز بریلیوم در هسته‌های یخی گریلند را بررسی کرده‌اند.
این ایزوتوپ در اثر تابش یک اشعه کیهانی - ذرات پرانرژی ساطع شده از اعماق کهکشان راه شیری - تشکیل می‌شود.
اشعه کیهانی رسیده به زمین تحت نفوذ بادهای خورشیدی (یا همان ذرات بارداری که از سطح خورشید فوران می‌کند) تعدیل می شود و از آنجا که شدت بادهای خورشیدی در طول چرخه 11 ساله فعالیت خورشید تغییر می‌کند، می توان از میزان بریلیوم موجود در یخ در هر زمان در گذشته برای پی بردن به وضعیت نسبی خورشید و تخمین تقریبی شمار لکه‌های آن استفاده کرد.
دکتر سولانکی مقاله تحقیقی خود درباره بازسازی تصویری از فعالیت های گذشته خورشید را تحت عنوان «ستارگان سرد، منظومه های شمسی و خورشید» در کنفرانسی در هامبورگ، آلمان، ارائه می کند.
وی می گوید: این مطالعه به وقوع "مینیموم ماندر" و سایر دوره های کاهش لکه‌های خورشیدی اشاره دارد.
اما به گفته او چشمگیرترین نکته این مطالعه این است که خورشید طی 1150 سال قبل هرگز به اندازه 60 سال گذشته فعال نبوده است.
تعداد لکه‌های خورشیدی طی چند صد سال گذشته دائما افزایش یافته، روندی که در یک قرن گذشته همزمان با گرم شدن زمین شتاب گرفته است.
داده‌ها حاکی از آن است که کاهش یا افزایش فعالیت‌های خورشیدی به نوعی بر آب‌وهوای زمین موثر بوده و باعث گرمتر شدن آن شده است.
با این حال طی 20 سال گذشته، علی‌رغم ثابت ماندن شمار لکه‌های خورشیدی، افزایش میانگین درجه حرارت هوای زمین ادامه داشته است.
دانشمندان این پدیده را ناشی از گازهای گلخانه ای که حاصل احتراق سوخت های فسیلی توسط بشر است می‌دانند.
این تحلیل‌ها نشان می‌دهد که خورشید در گذشته تاثیری قابل توجه بر آب و هوای زمین داشته و باعث گرم یا سرد شدن هوا شده است و در این میان بشر با فعالیت‌های صنعتی این پدیده طبیعی را تشدید کرده است.
---------------
Isna.ir