کازموس یک قرار بود از فوتون هاى خورشیدى به عنوان نیروى محرکه استفاده کند
حامیان مالى یک فضاپیماى آزمایشى که قرار بود با استفاده از نور خورشید در فضا به حرکت درآید اذعان کرده اند که این کاوشگر احتمالا گم شده است.
ایستگاه هاى زمینى پس از پرتاب این فضاپیما آنچه را علائم رادیویى این کاوشگر به نظر مى رسید ردیابى کردند، و مسوولان پروژه مى گویند دریافت این امواج هنوز براى آنها یک معماست.
این فضاپیما موسوم به "کازموس-1" روز سه شنبه به وسیله یک فروند موشک از یک زیردریایى روسى به سوى مدار زمین پرتاب شد.
مقام هاى روسیه گفتند که موشک حامل کازموس-1 در نخستین مرحله پرتاب پس از آتش گشودن از کار افتاد.
علیرغم اعلامیه هاى نیروى دریایى و سازمان فضانوردى روسیه دایر بر از دست رفتن فضاپیما، تیم کازموس-1 در طول روز سه شنبه هنوز به موفقیت پرتاب امیدوار بودند.
با این حال این امیدها اکنون نقش بر آب شده است. حامیان مالى این ماموریت که گروهى به نام "انجمن سیاره اى" در پاسادیناى کالیفرنیاست طى بیانیه اى پذیرفت که نتیجه گیرى مقام هاى روسیه احتمالا درست است.
اما افزود که "نشانه هاى ضد و نقیضى در اطلاعاتى که توسط سایر منابع دریافت شده به چشم مى خورد."
آنچه به نظر مى رسید علائم رادیویى این فضاپیما باشد روز سه شنبه توسط سه ایستگاه زمینى دریافت شده بود.
یک سخنگوى آژانس فضایى روسیه گفت که تقویت کننده راکت "وولنا" که حامل کازموس-1 بود 83 ثانیه پس از پرتاب از کار افتاد.
وزارت دفاع روسیه برنامه اى را براى کشف قطعات احتمالى این فضاپیما به اجرا گذاشته است.
هدف از طراحى این فضاپیما بررسى امکان استفاده از نور خورشید به عنوان نیروى محرکه فضاپیماهاى آینده بود.
قرار بود این بادبان ها ذرات نور خورشید یا همان فوتون ها را منعکس کرده و فضاپیما را در جهت خلاف تابش نور به حرت در آورند.
در صورتیکه این فضا پیما در مدار مورد نظر قرار مى گرفت، هشت آینه پره اى آن در دایره اى به قطر 30 متر گشوده مى شد و مانند بادبان هاى یک کشتى، سفینه را به حرکت در مى آورد.
سازندگان در نظر داشتند نشان دهند که در ماموریت هاى فضایى به نقاط دوردست منظومه شمسى نیازى به استفاده از سوخت هاى پرهزینه نیست.
ساخت این ماهواره با هزینه نسبتا اندک چهار میلیون دلار انجام گرفت و "انجمن سیاره اى" که در شهر پاسادیناى کالیفرنیا مستقر است هزینه ساخت و پرتاب آن را تامین کرد.
آژانس هاى فضایى آمریکا، اروپا، روسیه و ژاپن نیز برنامه هایى براى ساخت فضاپیماهاى مجهز به بادبان هاى خورشیدى در دست تهیه دارند.
به گفته دانشمندان، شتاب ناشى از برخورد ذرات نور خورشید خیلى کم خواهد بود اما مزیت بادبان خورشیدى در مقایسه با نیروى رانش شیمیایى (سوختى) این است که شتاب فضاپیما به طور مداوم افزایش مى یابد.
به دلیل اینکه فضاپیماى مجهز به بادبان هاى خورشیدى نیازى به حمل سوخت ندارد، دانشمندان انتظار دارند از آن در پرتاب سفینه به سوى سیاره هاى دوردست منظومه شمسى استفاده کنند.
----
Bbc