مرکز مطالعات و پژوهشهای فلکی - نجومی
1355
|
واحد خبر مركز |
1387/04/15
514
|
چاپ
لبه منظومه شمسی خم شده است
کاوشگران سازمان فضایی آمریکا (ناسا) دریافتند، وقتی منظومه شمسی از خارج کهکشان راه شیری، رصد می‌شود، لبه این منظومه کمی با فرورفته به نظر می‌رسد و کاملا گرد نیست، گویی دستی غول پیکر در حال هل دادن یک لبه این منظومه به سمت داخل است.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش هاى فلکى ـ نجومى به نقل از سایت "www.nature.com" ، بر اساس نتایج چندین پژوهش جدید که به تازگی در مجله علمی "نیچر" منتشر شده‌اند، اطلاعات حاصل از نخستین کاوشگران فضایی برای نظارت زمین جهت مطالعه لبه ضخیم منظومه شمسی، تصویری را نقش می‌بندد که بر خلاف تصور اخترشناسان که مدت‌های طولانی تصور می‌کردند این منظومه کاملا گرد است، یک دایره ساده نیست. بدین ترتیب اخترشناسان شگفت زده اعلام کردند که باید مدل‌های خود را از آنچه تاکنون منظومه شمسی در نظر گرفته می‌شد، تغییر دهند.
در سال 1977، سازمان فضایی آمریکا (ناسا) دو کاوشگر فضایی را برای انجام ماموریت‌ها به فراسوی منظومه شمسی پرتاب کرد.
این دو کاوشگر شامل ویجر- 1 و ویجر- 2 بودند که اولی به شمال و دومی به جنوب عازم شد.
اخترشناسان در کمال تعجب دریافتند که این دو کاوشگر وقتی به غلاف آفتاب یا هیلوشیت برخورد کردند از مسافت‌های مختلف تا خورشید قرار داشتند.
ویجر-2 حدود یک میلیارد مایل نزدیکتر از ویجر-1 نسبت به خورشید به قطب جنوب برخورد کرد.
درواقع ویجر-2 در مسافت 7.8 میلیارد مایلی از خورشید به لبه منظومه شمسی اصابت کرد.
اخترشناسان می‌گویند: این هل دادن و فرو رفتگی ناشی از میدان مغناطیسی است که بین منظومه‌های ستاره‌یی در کهکشان راه شیری وجود دارد.
هر دو کاوشگر قبل از این که به طور کامل از منظومه شمسی خارج شوند، باید چند سال دیگر به تحقیقاتشان ادامه دهند و سفر آنها به نقاط عمیق‌تری درون فضا و بین ستاره‌ها ادامه خواهد داشت.