اخترشناس ایرانی دانشگاه "واندربیلت" و همکارانش با تجزیه و تحلیل بر روی جوانترین جفت ستاره‌های دوقلو که تاکنون شناسایی شده نشان دادند که تفاوت‌های شگفت انگیزی در روشنایی، دمای سطحی و حتی احتمالا اندازه دو ستاره وجود دارد.
این پژوهش که در چاپ ژوئن مجله نیچر منتشر شده نشان می‌دهد که یکی از ستاره‌ها به میزان قابل توجهی زودتر از قل دیگرش شکل می‌گیرد.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش هاى فلکى ـ نجومى به نقل از سایت "www.space.com" ، چون اخترفیزیک شناسان تصور می‌کرده‌اند که ستاره‌های دوقلو به طور همزمان تشکیل می‌شوند، این کشف، آزمایش جدید و مهمی درباره تئوری‌های موفق شکل گیری ستاره‌ها ارائه می‌کند با تاکید بر روی تئوری‌های قبلی مبنی بر اینکه آیا مدل‌های آنها می‌توانند دوقلوهایی تولید کنند که ستاره‌های آنها در زمانهای مختلفی شکل می‌گیرند.
دوقلوهای شناخته در سحابی اوریون که یک منبع ستاره‌ای معروف است، 1500 سال نوری فاصله دارند.
ستاره‌های تازه تشکیل شده حدود یک میلیون سال نوری فاصله دارند. با کل طول عمر حدود 50 میلیارد سال، در نتیجه در حال حاضر این ستاره‌ها برابر با یک نوزاد یک روزه هستند.
کیوان استاسون، استادیار اختر شناسی در دانشگاه واندربیلت در این باره می‌گوید: دوقلوهای بسیار جوانی از این دست سنگهای روزیتا هستند که به ما درباره تاریخچه زندگی ستاره‌های تازه شکل گرفته اطلاعاتی می‌دهند.
ستاره‌های دوقلوی فراموش شده جفت‌های ستاره‌یی هستند که دور یک محور در زاویه راست در راستای زمین می‌چرخند.
این مبدا به اخترشناسان امکان می‌دهد که سرعتی را که دو ستاره به دور یکدیگر می‌چرخند تعیین کنند.
در این نمونه تازه کشف شده اخترشناسان محاسبه کردند که دوقلوهای جدید جرم مشخصی نزدیک به 41 درصد جرم خورشید دارند.
طبق تئوری‌های فعلی جرم و ترکیب دو فاکتوری هستند که ویژگی فیزیکی یک ستاره را مشخص کرده و چرخه کامل عمر آن را دیکته می‌کنند.
از آنجا که دو ستاره از ابر یکسانی از گاز و غبار شکل گرفته‌اند پس به لحاظ ترکیبات باید یکسان باشند. با جرم و ترکیب مشخص قاعدتا این ستاره‌ها باید به هر روشی قابل شناسایی می‌بودند. به این ترتیب اختر شناسان وقتی کشف کردند که دو ستاره تفاوت‌های مهمی در روشنایی، دمای سطحی و احتمالا اندازه شان دارند، بسیار شگفت زده شدند.
این کشف با حدود 15 سال رصد از چندین هزار ستاره مختلف با استفاده از تلسکوپی در رصدخانه ملی کیت پیک در آریزونا و تلسکوپ‌های استمارتز در رصدخانه سیر و تولولو در شیلی صورت گرفته است.
این اخترشناسان به منظور کسب اطلاعات بیشتر درباره دو ستاره، اندازه گیری‌های بیشتری با استفاده از تلسکوپ "هوبی ابرلی" در تگزاس انجام دادند.
سپس توانستند دریابند که یکی از ستاره‌ها دو برابر دیگری روشنی دارد و دمای سطحی ستاره دیگر حدود 300 درجه بیشتر از دیگری است.
هم چنین یکی از ستاره‌ها حدود 10 درصد بزرگتر از ستاره دیگر بوده اما برای تایید این مطلب رصدهای بیشتری باید صورت بگیرد.
دکتر استاسون که از پدری ایرانی و مادری مکزیکی متولد شده می‌گوید: راحت ترین راه برای توضیح این تفاوت‌ها این است که یکی از ستاره ها حدود 500 هزار سال قبل از دو قلوی خود شکل گرفته باشد. این درست برابر با تفاوت ترتیب زمانی تولد انسانهای دو قلو است که حدود نیم روز است.
این کشف جدید باعث خواهد شد که اخترشناسان تئوری‌های خود را درباره مدل‌های شکل گیری ستاره‌ها دوباره مورد آزمایش قرار دهند و محاسبات خود را درباره جرم‌ها و گازهای هزاران ستاره جوان که کمتر از چند میلیون سال عمر دارند،بازبینی کنند.