یافته‌های یک تحقیق جدید و بحث انگیز حاکی از فرار یک سیاهچاله غول آسا با سرعتی بسیار زیاد از کهکشانی است که آن را در خود جا داده بود که به نظر می‌رسد این فرار کهکشانی ناشی از ادغام سهمگین بین دو سیاهچاله بوده باشد.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش هاى فلکى ـ نجومى به نقل از سایت ""space.newscientist.com ، به نظر می‌رسد که بیشتر کهکشان‌های بزرگی که به اندازه کهکشان راه شیری هستند در مرکز خود سیاهچاله‌هایی را جای داده اند که میلیون‌ها برابر خورشید وزن دارند.
زمانی که کهکشانها با هم ادغام می شوند این سیاهچاله ها با حرکت پیچشی به سوی یکدیگر می روند و سپس با هم برخورد می کنند.
بر اساس فرضیه نسبیت عمومی انشتین این برخورد فضای گرداگرد را به شدت دچار اختلال کرده و ریزموجهایی به نام امواج گرانشی را در میان فضا-زمان ایجاد می کند.
شبیه سازی‌های رایانه‌یی نشان می دهند که این امواج بیشتر در مسیرهای خاصی گسیل می شوند که بدین ترتیب باعث می‌شوند سیاهچاله بزرگتر که حاصل این برخورد است در مسیر مخالف موجها و با سرعتهائی تا چهار هزار کیلومتر در ثانیه به عقب رانده شود. در برخی موارد این سرعت برای بیرون انداختن سیاهچاله از محل کهکشان خود کافی است.
اکنون، اختر شناسان اولین ابر سیاهچاله را در حال پرت شدن از کهکشان خود شناسایی کرده‌اند.
استفان کوموسا از موسسه فیزیک فرازمینی ماکس پلانک در آلمان با کمک تیمی از پژوهشگران و استفاده از روش “نقشه‌برداری دیجیتالی آسمان” (SDSS) به رصد آسمان پرداختند.
این پژوهشگران چیزی را مشاهده کردند که به اعتقاد آنها نشانی از رانده شدن یک ابر سیاهچاله بشکل یک کوازار است.
دانشمندان این کوازار را SDSS J0927+2943 نام گذاری کردند. به اعتقاد دانشمندان کوازارها کهکشانهائی بسیار فشره و درخشانی هستند که یک سیاهچاله غول آسا با سرعت بسیار زیاد در میان آنها در حال تغذیه است و به همین علت با نور درخشانی نورافشانی می کند.
این گروه از دانشمندان بر اساس دو دسته نورهای درخشان در طیف نوری این کوازار عنوان می کنند که این سیاهچاله در حال شتاب گیری با سرعتی برابر 2650 کیلومتر در ثانیه است.
یکی از این دسته از نورها از ابرهای گاز درون کهکشان منشا می گیرد و دسته دیگر مربوط به ماده ای است که در اطراف ابر سیاهچاله می چرخد.
با این سرعت، روزی این سیاهچاله از کهکشان خود فرار خواهد کرد. اما یکی از دانشمندان مرکز اختر فیزیک هاروارد اسمیتسونین می گوید که تحقیقات گروه کوموسا هنوز وی را قانع نکردند که این یک سیاهچاله در حال پرت شدن باشد.
وی می گوید که تغییر ظاهری خطوط درخشان مربوط به ابرهای گاز کهکشان می‌تواند در نتیجه حرکت ابرهای گازی درون خود کهکشان و یا واپیچش مربوط به ابرها باشد که به طور غیر منظم روشن می شوند.