مرکز مطالعات و پژوهشهای فلکی - نجومی
1147
|
واحد خبر مركز |
1386/09/03
508
|
چاپ
نظیر کره ماه، در کیهان کمیاب است
مطالعه‌ای توسط منجمان آمریکایی نشان می‌دهد که اقماری همچون کره ماه که در اثر برخوردهای شدید شکل می‌گیرند، در کیهان نادرند.
ماه چند میلیارد سال قبل در اثر برخورد شی بزرگی شاید به بزرگی مریخ به زمین شکل گرفت.
آن برخورد باعث پراکنده شدن موادی در فضا شد که بعدا برخی از آن ها توده شده و ماه را تشکیل دادند.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش هاى فلکى ـ نجومى به نقل از سایت "bbcnews" ، فقط پنج تا ده درصد منظومه‌ها در کیهان دارای اقماری هستند که این گونه پدید آمده‌اند.
" نادیا گورلووا" نویسنده اصلی مقاله از دانشگاه فلوریدا در گینزویل در این گزارش نشریه اخترفیزیک می‌گوید: "وقتی یک قمر از برخوردی شدید شکل می گیرد، غبار خاک باید به هر طرف پراکنده شود."
"اگر تعداد زیادی ماه به این ترتیب شکل می‌گرفت ، باید در اطراف خیلی از ستاره‌ها غبار می‌دیدیم، اما نمی‌بینیم."
دکتر گورلووا و همکارانش با استفاده از تلسکوپ فضایی اسپیتزر ناسا در جستجوی نشانه‌های برخوردهای مشابه در اطراف 400 ستاره که همه آنها حدود 30 میلیون ساله هستند، برآمدند.
سیارات خاکی دراثر انباشت و توده‌شدن سنگ و غبار موجود در مدار ستاره‌های جوان شکل می‌گیرند، ستاره‌شناسان فکر می‌کنند که این فرآیند 10 تا 50 میلیون سال پس از تشکیل ستاره روی می‌دهد.
اما زمانی که کره ماه در مدار زمین شکل گرفت ، یعنی خورشید حدود 30 میلیون سال داشت، فرآیند تشکیل سیارات در منظومه شمسی درحال نزدیک شدن به پایان خود بود.
در مطالعه تازه، تیم دکتر گورلووا با استفاده از تلسکوپ فروسرخ اسپیتزر، نشانه‌های حرارتی ستاره‌ها را بررسی کرد.
این مطالعه سبب می‌شود منجمان بفهمند چه مقدار از این حرارت از خود ستاره می‌آید و چه مقدار آن در اثر مواد غبارآلود اطراف ستاره بازتابیده می‌شود.
دکتر گورلووا، گفت: "ما حدود دو تا چهار شی یافتیم، اما تنها یکی از آنها با تمام مشخصه‌های تصادم قمری همخوان بود."
این تیم "پس از احتساب این مساله که غبار تا چه مدتی پراکنده می‌ماند وهمچنین محدوده‌زمانی وقوع چنین برخوردهایی"، به این نتیجه رسید که اقماری مانند ماه احتمالا تنها در 5 تا 10 درصد منظومه‌های سیاره‌ای شکل می‌گیرند.
البته برخی دانشمندان می‌گویند باید نسبت به این نتیجه‌گیری محتاط بود.