مرکز مطالعات و پژوهشهای فلکی - نجومی
1124
|
واحد خبر مركز |
1386/08/05
523
|
چاپ
هزاران سیاه‌چاله بسیار بزرگ کشف شدند
یک گروه بین‌المللی از ستاره شناسان بطور غیرمنتظره صدها سیاه چاله در حال گسترش "بسیار بزرگ" کشف کردند که در اعماق کهکشان‌هایی که میلیاردها سال نوری از زمین فاصله دارند، جای گرفته‌اند.
این کشف حیرت‌انگیز اولین مدرک مستقیم دال بر این است که بیشتر -- واحتمالا همه‌ی -- کهکشان‌های بزرگ در دورترین نقاط کیهان در دوران جوانی خود یعنی زمانیکه تقریبا 3.5 میلیارد سال نوری سن داشتند، سیاه‌چاله‌های غار مانند تولید می‌کردند.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش هاى فلکى ـ نجومى به نقل از سایت "space.com" ، این یافته‌ها، تعداد سیاه‌چاله‌هایی را که معلوم شده است در این فاصله وجود دارند بیش از دو برابر می‌کند.
دانشمندان عموما توافق دارند که کیهان حدود 14 میلیارد سال پیش بوجود آمده است.
سیاه‌چاله‌ها از جمله قدرتمندترین نیروها در کیهان هستند. گمان می‌رود که سیاه‌چاله‌ها حوزه‌های متمرکزی از جاذبه باشند که بسیار قدرتمند هستند بطوریکه هیچ چیز حتی نور نیز نمی‌تواند از آنها خارج شود.
ستاره‌شناسان از مدت‌ها پیش بر این فرض بوده‌اند که تعداد سیاه‌چاله‌های به اصطلاح "فعال" بسیار بیشتر از موارد مشاهده شده آنهاست اما قادر به کشف نشانی از آنها نبودند.
این موجودیت‌های بسیار بزرگ که به اخترنماهای (کوازار) پر انرژی، شکلی از سیاه‌چاله، معروف هستند در کهکشان جوانی که هاله‌ای ضخیم از گاز و گرد و غبار آنرا احاطه کرده است، کشف شدند.
"امانوئل دادی" متخصص فرانسوی فیزیک نجومی که ریاست این تحقیق را بر عهده داشت، گفت آنها از سایر مطالعات از حدود 30 سال پیش می‌دانستند که باید اخترنماهای (کوازارهای) بیشتری در کیهان وجود داشته باشند اما تا حالا نمی‌دانستند کجا این اخترنماها را پیدا کنند.
دادی و گروه تحقیقاتی وی حدود هزار کهکشان- که تقریبا به بزرگی کهکشان راه شیری بودند - در حال ساخت ستارگان را مورد مطالعه قرار دادند اما تصور می‌کردند که این کهکشان‌ها فاقد از اخترنماها باشند.
آنچه ستاره شناسان امروز در فاصله 9 تا 10 میلیارد سال نوری مشاهده می‌کنند در حدود 10 میلیارد سال پیش یعنی زمانیکه کیهان هنوز نوظهور بود و حدود 5.2 و 4.5 میلیارد سال سن داشت، وجود داشته است.
این اخترنماهای تازه کشف شده کمک می‌کنند تا به سوال‌های زیربنایی درباره چگونگی تشکیل کهکشان‌های بزرگ پاسخ داده شود.
برای مثال ستاره شناسان اکنون می‌دانند که بیشتر این کهکشان‌ها دائما همزمان ستاره و سیاه‌چاله تولید می‌کنند تا زمانیکه سیاه‌چاله‌ها بسیار بزرگ می‌شوند و از تشکیل ستاره جلوگیری می‌کنند.
این مشاهدات همچنین نشان می‌دهد که تصادم‌های میان کهکشان‌ها، آنگونه که زمانی تصور می‌شد، احتمالا نقش حیاتی در تکامل کهکشان ایفا نمی‌کند.
این یافته‌ها در شماره ماه بعد مجله آمریکایی "فیزیک نجومی" (Astronomical Journal) منتشر خواهند شد.