دانشمندان آمریکایی به این نتیجه رسیده‌اند که با مقایسه نوسانات نور ماه، می‌توانند غلظت برخی مواد معدنی موجود در ماه را پیش‌بینی کنند.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش هاى فلکى ـ نجومى به نقل از سایت "unitedpress" ، نمونه سنگ‌هایی که فضانوردان آمریکایی از ماه به زمین آورده‌اند، گوناگونی‌های زیادی را در غلظت‌های اکسید تیتانیوم نشان می‌دهند که بر ساختمان غشایی ترکیبی پیچیده‌ای در داخل جبه ماه اشاره دارد.
"ام.اس. رابینسون" از "دانشگاه دولتی آریزونا" و همکارانش با استفاده از تصاویر سطح ماه که توسط تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده بود، متذکر شدند که "ایلمنیت" خواص بازتابی بسیار پایینی دارد.
این تصاویر برای تعیین مکان‌هایی در ماه که حاوی ایلمنیت هستند، گرفته شده بود. دانشمندان با مقایسه نوسانات در بازتاب نور فرابنفش و قابل رویت وجود ایلمینت در ماه را مشخص کردند.
آنها دریافتند مناطقی که فراوانی ایلمنیت در آنها کم و زیاد است با ارزش‌های پیش‌بینی شده بر اساس سنگ‌هایی که فضانوردان در ماموریت‌های آپولو جمع کرده بودند، به خوبی هماهنگ است اما فراوانی‌های ایلمنیت شناختی در زمینه سن خاک ماه به دست نمی‌دهد.
محققان انتظار دارند که روش نقشه‌برداری از راه دور اکسید تیتانیوم بر روی سطح‌ماه، انجام مطالعات ظریف‌تر در زمینه ترکیبات پوسته ماه را امکان پذیر کند و انسان‌ها را به اکتشافات بیشتری بر روی ماه هدایت نماید.
این مطالعه که توسط دانشمندان "دانشگاه پیتسبورگ" و "مرکز پرواز فضایی گودارد" انجام شد در مجله "گزارش‌های تحقیقات ژئوفیزیکی" (Geophysical Research Letters) منتشر شده است.