سیاره فراخورشیدی جدیدی به اندازه زمین کشف شده است که ممکن است بتواند از حیات پشتیبانی کند.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایسنا و به نقل از نیو اطلس، سیاره فراخورشیدی جدیدی به اندازه زمین در فاصله ۹۰ سال نوری کشف شده است که در مقیاس نجومی، چنان به ما نزدیک محسوب می‌شود که گویی همسایه ماست. ضمن این که ممکن است بتواند از زندگی پشتیبانی کند.
ستاره‌شناسان این سیاره فراخورشیدی را LP ۷۹۱-۱۸d نام نهاده‌اند و آن را از طریق رصدهای زمینی و فضایی توسط ماهواره بررسی سیاره فراخورشیدی گذر ناسا «تِس» (TESS) و تلسکوپ فضایی اسپیتزر که اکنون بازنشسته شده است، شناسایی کردند.
سیاره فراخورشیدی LP ۷۹۱-۱۸d به دور یک ستاره کوتوله سرخ کوچک در فاصله ۹۰ سال نوری از ما در صورت فلکی پیاله در نیم‌کره جنوبی آسمان می‌چرخد.
گروهی که این سیاره را کشف کرده است، جرم آن را با اندازه‌گیری تفاوت‌های زمانی که سیاره به دور ستاره میزبانش می‌چرخد، تخمین زده است.
ستاره‌شناسان بر اساس محاسبه‌های خود به این نتیجه رسیدند که سیاره فراخورشیدی LP ۷۹۱-۱۸d تنها کمی بزرگتر و پرجرم‌تر از سیاره زمین است. این سیاره در مداری کشندی، قفل است، به این معنی که همیشه یک طرف آن رو به ستاره خود است و آن سمت برای دارا بودن آب‌های سطحی، بسیار داغ است و بعید است که آب در آن سمت این سیاره وجود داشته باشد، اما ستاره‌شناسان گمان می‌کنند که فعالیت‌های آتشفشانی در سطح این سیاره می‌تواند جو آن را حفظ کند و ممکن است به آب اجازه دهد تا در سمت تاریک این سیاره متراکم شود.
کارن کالینز، یکی از نویسندگان این مطالعه می‌گوید: تصور می‌شود که تنها بخش کوچکی از سیاره‌های فراخورشیدی کشف‌شده تاکنون قادر به پشتیبانی از حیات باشند. کشف LP ۷۹۱-۱۸d ما را امیدوارتر می‌کند که ممکن است روزی نشانه‌هایی از حیات در سیاره‌ای دیگر پیدا کنیم.
سیاره LP ۷۹۱-۱۸d در لبه داخلی منطقه قابل سکونت منظومه خود قرار دارد که یک منطقه طلایی برای وجود آب مایع در سطح سیاره‌ها است. قبل از اینکه ستاره‌شناسان LP ۷۹۱-۱۸d را کشف کنند، از وجود سیاره دیگری در این منظومه موسوم به LP ۷۹۱-۱۸c آگاه بودند که سیاره‌ای بسیار بزرگتر و پرجرم‌تر از این سیاره تازه کشف شده است.
وقتی سیاره c از نزدیکی سیاره d می‌گذرد، یک کشش گرانشی ایجاد می‌کند و مدار سیاره d را بیضوی می‌کند. این مدار بیضوی، سیاره d را اندکی تغییر شکل می‌دهد و اصطکاک داخلی ایجاد می‌کند که به طور قابل توجهی فضای داخلی سیاره را گرم می‌کند و فعالیت آتشفشانی در سطح آن ایجاد می‌کند. گفتنی است که قمر مشتری موسوم به آیو نیز به روشی مشابه تحت تأثیر قرار می‌گیرد.
پژوهشگران قبلاً مجوز مطالعه جو سیاره c را با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب دریافت کرده‌اند و امیدوارند بتوانند سیاره d را نیز به این فهرست اضافه کنند.
کالینز می‌گوید: این کشف، تازه اولین قدم است. ما با پتانسیل ادامه مطالعه این سیاره با تلسکوپ فضایی جیمز وب قادر خواهیم بود مشاهدات خود را به دقت تنظیم کنیم و در مورد جو احتمالی این سیاره بیشتر بیاموزیم. اکتشافات آینده به ما کمک خواهند کرد تا بفهمیم که چگونه مواد تشکیل دهنده حیات ممکن است در جهان‌هایی غیر از دنیای ما وجود داشته باشد.
این مطالعه در مجله Nature منتشر شده است.