والری پلیاکوف(Valery Polyakov)، فضانورد دوران شوروی که زمانی رکورد دار طولانی‌ترین اقامت در فضا بوده است، در سن ۸۰ سالگی درگذشت.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از isna و به نقل از اسپیس، پلیاکوف پس از بازگشت از سفر ۴۳۸ روزه خود از ایستگاه فضایی میر گفت: ما می‌توانیم به مریخ پرواز کنیم.
درگذشت پلیاکوف در روز دوشنبه(۱۹ سپتامبر/۲۸ شهریور) توسط آژانس فضایی روسکاسموس روسیه، گزارش شد.
مقامات روسکاسموس در این باره نوشتند: روسکاسموس با تاسف درگذشت قهرمان اتحاد جماهیر شوروی، قهرمان روسیه، خلبان-کیهان نورد اتحاد جماهیر شوروی، دارنده رکورد جهانی طولانی‌ترین اقامت در فضا، والری پلیاکوف را اعلام می‌کند. ما از صمیم قلب به بستگان و دوستان والری ولادیمیرویچ پلیاکوف تسلیت عرض می‌کنیم.
او متولد ۲۷ آوریل سال ۱۹۴۲ میلادی بود. پلیاکوف که در سال ۱۹۷۲ میلادی با سومین گروه از پزشکان روسیه برای آموزش فضانوردی انتخاب شده بود، در دو ماموریت طولانی مدت به ایستگاه فضایی میر سفر کرد. در مجموع، او به مدت ۶۷۸ روز و ۱۶ ساعت و ۳۲ دقیقه دور از زمین بوده است. او امروز در رتبه هشتم جهان از نظر مجموع زمان سپری شده در فضا قرار دارد.
ایستگاه فضایی میر یک ایستگاه مدارگرد شوروی و بعد از آن روسیه بود. میر نخستین ایستگاه پژوهشی بشری در فضا بود که انسان به طور درازمدت در آن سکونت داشت. ساخت این ایستگاه مداری در سال ۱۹۸۶ میلادی آغاز شد و پس از تکمیل تدریجی در طی مدت ۱۰ سال، تبدیل به بزرگترین سازه‌ی فضایی ساخت بشر شد و این رکورد را تا سال ۲۰۰۱ حفظ کرد. ایستگاه میر جایگاهی برای انجام مطالعات علمی در زمینه‌های گوناگون بود که از میان آنها می‌توان به زیست‌شناسی، فیزیک، اخترشناسی و هواشناسی اشاره کرد. فناوری‌هایی که با کمک ایستگاه میر توسعه یافتند، امکان زندگی دائم انسان در فضا را فراهم کردند.
اولین ماموریت پلیاکوف با سفر با فضاپیمای سایوز TM-۶ در تاریخ ۲۹ اوت ۱۹۸۸ میلادی آغاز شد. در این سفر ولادیمیر لیاخوف(Vladimir Lyakhov) به عنوان فرمانده و فضانورد عبدالاحد مومند (Abdul Ahad Momand)، به عنوان اولین افغان او را همراهی کردند. لیاخوف و مومند پس از ۹ روز به زمین بازگشتند.
پلیاکوف ۲۴۱ روز باقیمانده اقامت خود را با الکساندر ولکوف(Alexander Volkov) و سرگئی کریکالف(Sergei Krikalev) گذراند و در تاریخ ۲۷ آوریل ۱۹۸۹ میلادی به همراه ولکوف به زمین بازگشت.
دومین و آخرین سفر پلیاکوف به فضا، برای بررسی توانایی بدن انسان در سفر به مریخ انجام شد. پلیاکوف در تاریخ هشتم ژانویه سال ۱۹۹۴ میلادی به همراه خدمه سایوز TM-۱۸ به فضا رفت و اقامت بی‌سابقه‌ی ۴۳۸ روزه خود را در فضا آغاز کرد.
او در روز ۲۲ مارس ۱۹۹۵ میلادی به زمین بازگشت. پلیاکوف هنگام فرود روی زمین به خدمه خود گفت: ما می‌توانیم به مریخ پرواز کنیم.
در طول سفر دوم، وضعیت پزشکی و روانی پلیاکوف از نزدیک تحت نظر بود. او سپس در یک دوره شش ماهه پس از بازگشت به زمین، تحت دو آزمایش قرار گرفت. محققان دریافتند که اقامت ۴۳۷ روز و ۱۷ ساعت و ۵۸ دقیقه‌ای او در فضا باعث ایجاد هیچ مشکل فیزیکی دائمی نشده و همچنین هیچ مشکل شناختی طولانی مدتی برای او به وجود نیامده است. اگرچه او در ماه‌های اول و آخر اقامتش افت مختصری در خلق و خو داشته است.
روسکاسموس در بیانیه‌ای اعلام کرده است: تحقیقات وی به اثبات اینکه بدن انسان نه تنها در مدار زمین بلکه برای فضای عمیق آماده است، کمک کرده است.
پلیاکوف در سال ۱۹۹۵ میلادی بازنشسته شد و به سِمَت معاونت وزارت بهداشت عمومی در مسکو منصوب شد. پلیاکوف همچنین در استخدام و انتخاب فضانوردان جدید به عنوان عضو کمیسیون ارشد پزشکی روسیه مشارکت داشت.